wróć... Ciąża urojona

Badania przeprowadzane przez naukowców dowodzą tego, że w stadach wilków i dzikich psów tylko najsilniejsze samice (lub te o najwyższej pozycji w sforze) zachodziły w ciąże. Niektóre z pozostałych suk dwa miesiące po rujach również miały laktację. Wszystko po to by pomóc w wykarmieniu młodych. U zwierząt stadnych, a takimi są psy, ciąże urojone są więc mechanizmem pomocniczym w zadaniu jakim jest zachowanie gatunku. Pewne analogie do stadnych przyczyn wystąpienia ciąży urojonych możemy znaleźć także obecnie u suk żyjących w naszych domach. Niewykluczone, że ciąże urojone pomagały w odchowaniu miotów w dawnych czasach, np. u psów hodowanych przez ludy koczownicze, nierzadko w trudnych warunkach bytowania przy ograniczonej ilości pożywienia.

Ciąże urojone według Jerzego Monkiewicza, Jolanty Wajdzik i Katarzyny Rogowskiej – Soboty, autorów podręcznika „Kynologia. Wiedza o psie” występują nawet u połowy populacji suk (od 15 % do 50%), trwać mogą nawet do 3-4 tygodni, a pierwsze objawy (o ile są widoczne dla opiekuna) występują zazwyczaj dwa miesiące po rui (50-75 dni). Objawy mogą być trudne do zauważenia (zwiększone apetyt, ruchliwość, czułość wobec opiekunów lub własnych zabawek) ale mogą być też bardzo uciążliwe (wypływ mleka lub substancji mlekopodobnej od nieznacznego po obfity, wypływ śluzu z dróg rodnych, bóle porodowe, przygotowywanie gniazda – zwijanie ręczników, koców, obsesyjne tulenie zabawek lub towarzyszenie szczeniętom lub małym dzieciom, szczególnie noworodkom, niemowlętom – jeśli są takie w domu). U suki z ciążą urojoną mogą występować tylko niektóre z tych objawów. Zdarza się, że jedynym objawem jest wypływ z sutków, a zamiast wzrostu apetytu u suki obserwuje się jego brak.

Pewne sytuacje z życia naszej rodziny mogą mieć wpływ na zwiększenie prawdopodobieństwa wystąpienia ciąży urojonej. Jeśli posiadamy hodowlę psów rasowych, w której są przynajmniej dwie dorosłe suki, jest prawdopodobne, że ruja wystąpi u nich w tym samym okresie. Nasz plan hodowlany może zakładać krycie w danej rui tylko jednej suki, a co za tym idzie, druga nie będzie kryta. Może się tez zdarzyć tak, że kryte będą obie, ale w ciążę zajdzie tylko jedna z nich. Suka niebędąca w ciąży może mieć ciążę urojoną i może się zdarzyć, że będzie obsesyjnie próbowała pomóc w wykarmieniu i wychowaniu szczeniąt drugiej suki.
Innym czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo wystąpienia ciąży urojonej u suki jest ciąża jej opiekunki. Suka czuje to, że niebawem pojawi się dziecko – w jej rozumieniu nowy członek sfory i będzie próbowała pomóc w wykarmieniu. Jakkolwiek kuriozalnie to brzmi, jest prawdą. Może się też zdarzyć, że laktomania pojawia się u suki wtedy kiedy w domu jest noworodek, a suka zaczyna obsesyjnie bronić go przed dostępem pozostałych psów.

Jeśli w sutkach pojawił się wypływ lub występują inne uciążliwe objawy najlepszym rozwiązaniem będzie kontakt z lekarzem weterynarii, który zdecyduje o leczeniu. Najczęściej podaje się leki, które hamują laktację, stosuje się okłady zmniejszające obrzęk listw mlecznych. Zaleca się także zmniejszenie porcji żywieniowych i długie spacery. Ciąże urojone mogą wiązać się z komplikacjami takimi jak nowotwór gruczołu mlekowego, który może dawać przerzuty na organy wewnętrzne. Przy leczeniu objawów ciąży urojonej warto wykonać USG narządów rodnych, aby sprawdzić czy istnieje ryzyko wystąpienia ropomacicza. Przy trudnych do wyleczenia objawach lekarze decydują o przeprowadzeniu dodatkowych badań, np. hormonalnych.

• Zajście suki w ciążę ograniczy ryzyko wystąpienia ciąży urojonej – jest to nieprawda. Nawet jeśli suka była kilka razy w ciąży, w każdym momencie swojego życia, nawet w późniejszej starości mogą u niej wystąpić objawy ciąży urojonej. Jedynym skutecznym sposobem zapobiegania jest sterylizacja.

• Suka miała ciążę urojoną dlatego trzeba ją pokryć bo chce mieć szczenięta – idąc tym tokiem rozumowania doprowadzimy kiedyś, jako ludzie, do całkowitego zapełnienia schronisk dla zwierząt. Jeśli suka nie jest suką hodowlaną (która uzyskała uprawnienia) i nie należy do hodowcy psów rasowych, który posiada bardzo konkretny plan na rozwój hodowli i znalazł dla niej odpowiedniego reproduktora, w ogóle nie powinna być kryta i rodzić szczeniąt, suki nie kryje się po to by zaspokoić jakiekolwiek jej potrzeby, ale po to by przyczynić się do podtrzymania i polepszenia populacji danej rasy.

• Ciąża urojona pojawia się u rozpieszczonych suk. Nieprawda. To nie jest tak, że tylko suczka żyjąca w mieszkaniu, śpiąca na kanapie i kochana oraz rozpieszczana przez swoich właścicieli może mieć ciążę urojoną. Suka żyjąca w kojcu, nieczęsto głaskana przez swojego opiekuna, także może zajść w ciążę urojoną.

• Suka, która raz przeszła ciążę urojoną już zawsze będzie ją przechodzić. Kolejne pójście „na skróty”. Ciąża urojona może się pojawić przy pierwszej cieczce, może przy każdej następnej, ale nie musi. Jak zabezpieczyć sukę? Jeśli jest suką hodowlaną, kryjmy według swojego planu, na bieżąco obserwując kondycję suki i regularnie ją badając (USG co kilka miesięcy, regularnie w czasie ciąży). Jeśli nie jest suką hodowlaną, podejmijmy decyzję o sterylizacji i zastosujmy odpowiednią dietę.

(BKJ)