wróć... Drugi pies w domu

Zacznijmy od tego, że w wielu domach jest więcej niż jeden pies i to nie jest tak, że wszyscy właściciele takich sfor mają gigantyczne doświadczenie w wychowaniu psów, albo też sprowadzali małe szczeniaki do swoich domów jednocześnie i tak już zostało. Oczywiście najłatwiej wprowadza się nowego psa do domu kiedy ten jest młody (najlepiej przed 16. tygodniem życia). Zdecydowanie łatwiej będą miały te osoby, które posiadają psa o niedominującym charakterze. Nawet jeśli nowy pies będzie dominującym osobnikiem, jego wprowadzenie do domu powinno odbyć się bez problemów. Te mogą się pojawić kiedy mamy psa o silnych przywódczych cechach i wprowadzany przez nas do domu psiak, także będzie miał podobny charakter. O ile nowy pies jest szczeniakiem, starszy powinien sobie z nim poradzić i ustalić hierarchię w stadzie. Jeśli nowy pies jest starszy, będzie nam trudniej i o pomoc należy poprosić doświadczonego behawiorystę.

Co powinniśmy zrobić przed wprowadzeniem drugiego psa do domu?

- Dobrze przemyśleć czy jesteśmy gotowi na taki krok

- Rozpoznać charakter i usposobienie naszego psa (nastawienie do innych psów)

- Sprawdzić jak nasz pies przyjmuje we własnym domu inne psy, np. należące do znajomych

- Rozpoznać charakter nowego psa, zanim trafi do naszego domu (jeśli oba psy są dominujące, poprośmy o pomoc fachowca)

- O ile to możliwe zorganizujmy spotkanie obu psów na neutralnym terenie (zwłaszcza jeśli oba psy są dorosłe)

- Najlepiej tak zorganizować przyjazd nowego psa, aby nasz pies był poza domem i wszedł do domu kiedy nowy już tam będzie (ta sama zasada obowiązuje kiedy ze szpitala przyjeżdża noworodek, pies poza domem, noworodek w domu i pies jest wprowadzany do domu kiedy noworodek już tam jest).

Kiedy już mamy oba psy w domu, ważne abyśmy je uważnie obserwowali, zwłaszcza podczas posiłków. Należy karmić je razem, o stałych porach, można nawet w jednym pomieszczeniu ale najlepiej tak aby nie widziały swoich misek.

Aby spokojnie zostawić psy same w mieszkaniu, powinniśmy zrobić najpierw próbę, zamknąć je same w domu i nasłuchiwać za drzwiami czy nie dzieje się nic niepokojącego.

Jeśli planujemy hodowanie psów to sprawa jest oczywista. Nabywamy psy, które są nam do hodowli potrzebne i zapewniamy im odpowiednie warunki, także możliwość odseparowania na czas cieczek, w których nie planujemy krycia.

Jeśli nie będziemy psów hodować, wówczas trzeba pomyśleć o sterylizacji psów. Samce, z którymi nie było do tej pory problemów, po wprowadzeniu się suki, mogą zacząć znaczyć teren. Posiadanie niewysterylizowanej suki, która nie będzie używana w rozrodzie to z kolei problem dla właścicieli, ponieważ co pół roku trzeba jej dobrze pilnować. Kolejną kwestią jest zwiększone ryzyko nowotworów układu rozrodczego u niesterylizowanych psów, a zatem warto rozważyć przeprowadzenie zabiegu.

Najłatwiej będzie nam oczywiście wprowadzić do domu psa odmiennej płci. Jeśli mamy sukę, możemy sprawić jej towarzystwo w postaci psa. Wprowadzenie drugiej suki także nie powinno być skomplikowane, aczkolwiek niesie ze sobą większe ryzyko konfliktów. To ryzyko jest największe kiedy mamy już psa i postanawiamy sprawić sobie kolejnego. Wtedy dokładne rozpoznanie ich charakterów, obserwacja i ewentualna pomoc behawiorysty mają kluczowe znaczenie. Znam wiele domów gdzie w zgodzie żyją same psy. I to niekiedy niewykastrowane (bo np. właściciel to pasjonat wystaw i ma 5 reproduktorów). Najważniejsze jest to, żeby psy czuły się dobrze w swoim towarzystwie i aby ich właściciel znalazł dla nich czas i był w stanie nad nimi zapanować, tak by nie robiły krzywdy sobie nawzajem i innym.

(BKJ)