wróć... Poród

Trzeba pamiętać o tym, że poród może wiązać się z komplikacjami a te mogą doprowadzić do choroby lub nawet śmierci suki lub szczeniąt. Dlatego ważne jest abyśmy dobrze przygotowali sukę do porodu, byli na miejscu i mogli zareagować w razie potrzeby. Należy być również przygotowanym na to, że może być konieczna interwencja lekarza weterynarii, np. zabieg cesarskiego cięcia, a to związane jest z dodatkowymi kosztami.

W ostatnich chwilach przed porodem nie należy wypuszczać suki samej na dwór. Spacer powinien odbywać się najlepiej na smyczy, nawet kiedy jesteśmy na własnym podwórku. Zdarzają się sytuację kiedy suka znajdzie sobie podczas spaceru ustronne miejsce i tam postanowi urodzić. Nie należy do tego dopuścić. Jeśli spacer przed porodem odbywa się po zmroku zabierzmy ze sobą latarkę. Najlepiej po tym jak suka załatwi potrzeby fizjologiczne, wróćmy jak najszybciej do domu. Przed porodem pojawia się w drogach rodnych suki pęcherz, którego nie wolno dotykać ani tym bardziej przerywać. Pęcherz pęka po jakimś czasie i wydostają się z niego wody płodowe. To ostatnia oznaka zbliżającego się porodu – drogi rodne przygotowywane są, w ten sposób, do narodzin szczeniaka. Jeśli w ciągu dwóch godzin od wydalenia wód płodowych szczenię się nie urodzi, powinniśmy powiadomić telefonicznie lekarza weterynarii o tym co się wydarzyło. Po odejściu wód płodowych suka powinna przebywać w miejscu, które przygotowaliśmy do porodu. Po odejściu wód obserwujmy bardzo dokładnie sukę i to co się z nią dzieje. Zwróćmy uwagę na to co jest wydalane z jej dróg rodnych, bo jeśli w ciągu dwóch godzin nie urodzi się szczenię i będziemy dzwonić do lecznicy, lekarz zapyta nas o to co suka wydalała po odejściu wód.

Rodzące się szczenię może być ułożone do wyjścia głową lub ogonem. Nie ma to większego znaczenia. Ważne aby pojawiły się skurcze dzięki którym suka wyprze je na świat. Jeśli takich skurczów nie ma, powinniśmy poinformować o tym lekarza i stosować się do jego zaleceń.
Kiedy wszystko przebiega prawidłowo szczeniak pojawia się na świecie i jest pokryty błoną. Niekiedy suka sama ją rozrywa, innym razem hodowca musi zrobić to za nią. Należy założyć lateksowe rękawiczki i delikatnie rozerwać pęcherz, sprawdzić czy szczeniak oddycha, można wcześniej oczyścić jego drogi oddechowe, lekko naciskając gruszkę (niedużą, stosowaną przy oczyszczaniu nosa u niemowląt) i przedmuchując pyszczek i nozdrza oseska. Możemy także włożyć mały palec do pyszczka szczeniaka i sprawdzić czy ma odruch ssania. Ważne jest to aby prawidłowo przerwać pępowinę. Nie można tego robić przy użyciu zwykłych nożyczek. Najczęściej hodowcy korzystają z czterech prawidłowych sposobów: pierwszy i najłatwiejszy, pozostawiają tę czynność suce; jeśli matka się do tego nie kwapi wówczas można użyć specjalnych szczypiec miażdżących pępowinę, pamiętać tu należy o tym by zachować odległość około dwóch centymetrów od brzuszka szczeniaka; gdy nie mamy takich szczypiec możemy zawiązać zwykłą nitkę na pępowinie (także ok. 2 cm od brzuszka) i przerwać pępowinę; jeszcze inny sposób, niewymagający korzystania z dodatkowych akcesoriów polega na uchwyceniu czterema palcami obu dłoni (wskazującymi i kciukami) pępowiny ok. 2,5 cm od brzuszka szczeniaka, ściśnięciu jej, a dokładnie rzecz ujmując, zmiażdżeniu, tak by ścianki pępowiny były ściśnięte i przerwaniu jej. Ważne jest aby pępowiny nie przerwać zbyt blisko brzucha, bo to może się skończyć przepukliną pępkową u szczeniaka. Pępowina prawidłowo przerwana powinna w ciągu kilku godzin po porodzie uschnąć i odpaść lub zostać zerwana językiem suki najpóźniej kilka dni po porodzie.

Ważne abyśmy obserwowali czy suka oprócz szczeniąt rodzi również łożyska. Liczba urodzonych szczeniąt i urodzonych łożysk musi być taka sama. Suka może chcieć zjeść łożysko po urodzeniu. Można jej pozwolić na zjedzenie maksymalnie dwóch łożysk. Gdyby chciała zjeść wszystkie, może się to dla niej skończyć problemami żołądkowymi. Nie każde łożysko musi być urodzone bezpośrednio po pojawieniu się na świecie pierwszego szczeniaka. Może zdarzyć się tak, że suka najpierw urodzi wszystkie szczenięta, część z nich urodzi się z łożyskami, inne bez a dopiero po urodzeniu szczeniąt wyparte zostaną jedno lub dwa łożyska. Przerwa między rodzącymi się szczeniakami powinna wynosić maksymalnie dwie godziny. Jeśli po upływie tego czasu nie urodzi się młode, powinniśmy zadzwonić do lecznicy.

Po urodzeniu szczeniaka, przerwaniu błony i pępowiny, suka wylizuje jego ciało. Należy dostawić oseska do sutka i sprawdzić czy będzie jadł. Zdrowe szczenię powinno ssać i ruszać łapkami, tak jakby pompowało sutka. Jeśli tego nie robi to znaczy, że suka nie ma mleka a o tym także powinniśmy poinformować lekarza weterynarii.

Po urodzeniu szczeniąt należy je zważyć i zapisać wagę urodzeniową a potem przez pierwsze dwa tygodnie ważyć szczeniaki codziennie, po upływie dwóch tygodni co 2-3 dni. Po urodzeniu waga szczeniaka może nieznacznie spaść ale w kolejnych dniach powinna systematycznie rosnąć.

(BKJ)