wróć... Czy szczenię będzie pasowało do nabywcy? Test osobowości
Które szczenię z miotu polecić osobie starszej, a które aktywnemu sportowcowi? Co jeśli zgłosi się osoba, która nie miała nigdy psa i liczy na pomoc hodowcy w wyborze szczenięcia łatwiejszego do ułożenia? Osoby wybierające psy do służby lub określonych zadań, wykonują testy osobowości, mogą być pomocne.
fot. Helena Lopes/unsplash.com
Jednym z testów osobowości, używanych w kynologii są testy Volharda. W jednym z naszych artykułów w dziale Hodowla pisaliśmy o tym, że hodowca poprzez zabawę może socjalizować młode psy i dowiedzieć się jak najwięcej o ich charakterze. Test Volharda zakłada, że osobowość szczeniąt sprawdza osoba obca, taka, której hodowca ufa, ale która nie miała wcześniej kontaktu ze szczeniętami, które będą poddawane testom.
-
Chęci kontaktu z człowiekiem
-
Chęci podążania za człowiekiem
-
Chęci dominacji lub podporządkowania się
-
Chęci do obrony lub ucieczki, umiejętności opanowania się w potencjalnie stresującej sytuacji
-
Chęci do akceptacji dominacji człowieka
-
Chęci do akceptacji dominacji przewodnika w sytuacji braku kontroli
-
Chęci do treningu i pracy łupowej
-
Wrażliwości na dźwięk, dotyk i szybko poruszające się obiekty
O przeprowadzenie testu Volharda najlepiej poprosić doświadczonego hodowcę lub przewodnika psów, osobę, która już kiedyś wykonywała test lub pomagała przy jego wykonywaniu i wie jak go przeprowadzać oraz jak interpretować wyniki. Hodowca nie powinien znajdować się w pomieszczeniu, w którym przeprowadzany jest test lub w zasięgu wzroku szczenięcia, jeśli test przeprowadzany jest na zewnątrz. Najlepiej egzaminuje się szczenięta w 49.-50. dobie życia czyli wtedy kiedy kończą siedem tygodni. Psychika szczeniąt młodszych jest niegotowa na test Volharda, natomiast ośmiotygodniowe szczenięta wchodzą w fazę wzmożonego lęku i przez kolejne 3 tygodnie wyniki testu nie byłyby wiarygodne. Ponieważ psy z reguły znajdują nowych właścicieli w wieku 8 tygodni właśnie, najlepiej jest przeprowadzić testy u siedmiotygodniowych szczeniąt, zapisać ich wyniki i podzielić się nimi z potencjalnymi nabywcami.
Możemy się dowiedzieć wiele o charakterach naszych młodych psów. Niektóre z nich mogą być osobnikami dość lękowymi i nie szukającymi kontaktu z ludźmi. To psy, które mogą być przeznaczone dla osób samotnych, które zaakceptują to, że zwierzę chodzi własnymi ścieżkami i nie będzie szukało z nimi kontaktu.
Może nam się trafić szczenię uległe, lękliwe, ale szukające kontaktu z człowiekiem. To pies, który może być dobrym towarzyszem dla osoby starszej, która ceni sobie spokój, nie zaprasza do domu wielu gości i poświęci nieco więcej czasu psu, który nabierze przy niej nieco pewności siebie.
Być może w naszym miocie będziemy mieć psa, który nie jest lękliwy, ale za to łatwo da się go wyszkolić do wykonywania określonych czynności. To może być przyszły sportowiec lub pies wystawowy.
Wśród psów, które łatwo da się wyszkolić może też trafić się osobnik, który ma charakter bardziej dominujący i cechuje go wzmożona aktywność. To także będzie dobry sportowiec, ale już takiego psa nie polecimy rodzinie z małymi dziećmi lub seniorowi.
Kolejnym psem z dominującym charakterem będzie osobnik, którego łatwo da się sprowokować do nerwowej reakcji. Taki pies musi trafić do osoby konsekwentnej, doświadczonej w kontaktach z psami, która będzie wiedziała, że zbyt łagodne podejście i niezdecydowanie mogą skutkować poważnymi konsekwencjami i sprawić, że zwierzę będzie agresywne w przyszłości.
W niektórych rasach zdarzają się psy, które są szalenie dominujące, łatwo sprowokować je do gryzienia, za to trudno skłonić do akceptacji przewodnictwa człowieka. Dobre wyniki może z takim zwierzęciem osiągnąć doświadczony przewodnik, np. w służbach mundurowych lub osoba, która potrzebuje psa stróżującego i jest w stanie zapewnić mu odpowiednie warunki do życia oraz zabezpieczyć przed ucieczką. Pies, który otrzyma taki wynik testu nie musi być agresywny i niekoniecznie niektóre media będą go w przyszłości opisywały jako psa „mordercę”. Odpowiedzialny hodowca odda takiego psa tylko odpowiedzialnemu właścicielowi, wtedy wszyscy będą zadowoleni: pies, właściciel i hodowca.
Psy, opisane na końcu (skłonne do gryzienia, bardzo dominujące) i opisane na samym początku (lękliwe, nie szukające kontaktu z człowiekiem) zdarzają się niezwykle rzadko. Dzięki doborowi do hodowli (legalnych hodowli) takie cechy są skutecznie eliminowane. Pozostałe typy psów zdarzają się częściej. Niektóre z nich są dla danej rasy bardziej pożądane, inne mniej. Terrier zupełnie uległy i chocby trochę lękliwy nie powinien być używany w hodowli, z kolei pies z grupy V klasyfikacji OSPR KC (czyli grupy „Toy” Brytyjskiego Kennel Clubu – „do towarzystwa”) nie może mieć charakteru wyraźnie dominującego, ze skłonnościami do agresji.
Jeśli zdecydujemy się na test Volharda dla miotu z naszej hodowli, uzyskamy cenną wiedzę na temat posiadanych psów i będziemy mogli przekazać ją nabywcom, za co z pewnością będą nam wdzięczni.
(BKJ)