wróć... Louisiana Catahoula Leopard Dog – pies „wielofunkcyjny”
Rzadko zdarza się spotkać psa, który jest jednocześnie dobrym psem pasterskim, myśliwskim i stróżującym. Kto jednak zdecyduje się na psa z Luizjany ten zdobędzie czworonożnego towarzysza o wszystkich wymienionych cechach.
fot. Wikimmedia Commons
Psy te pochodzą z regionu osady Catahoula w Luizjanie (stąd nazwa). Indianie z plemienia Catahoula zamieszkiwali te tereny już blisko 1800 lat temu. Towarzyszyły im psy w typie pierwotnym o rudym umaszczeniu. W XVI wieku hiszpańscy konkwistadorzy próbowali podbić tereny dzisiejszej Luizjany. Nie udało im się to, ale pozostawili po sobie nowe dla Indian psy. Były to Mastiffy Angielskie i kilka typów chartów. Te pierwsze pełniły, w tamtych czasach, role psów bojowych, te drugie zapewniały sukces podczas polowań. Indianie skrzyżowali psy europejskie ze swoimi, a potomstwo uważa się za przodków obecnych psów z Luizjany. W późniejszych wiekach rdzenna ludność amerykańska przegrała rywalizację z coraz lepiej wyposażanymi kolonizatorami. Osadnicy zabrali Indianom nie tylko ziemie ale także psy. Hodowali je tak by uzyskać czworonoga, który spełniłby ich oczekiwania. Chodziło o to, żeby pies był w stanie zaganiać bydło, bronić rancza przed koniokradami i tropić zwierzynę podczas polowań. To dzięki ranczerom z Luizjany Catahoula jest psem "wielofunkcyjnym". W 1979 roku rasa ta, decyzją gubernatora Edwina Edwardsa, została uznana za oficjalną rasę stanu Luizjana.
Psy tej rasy osiągają wysokość w kłębie od 51 do 66 cm, przy czym suki powinny być niższe o 5 centymetrów od maksymalnej wysokości, psy natomiast wyższe o 5 centymetrów od minimalnej wysokości. Idealna waga dla psa tej rasy to 35 kg, jednak psy wyższe mogą osiągać wagę do 40 kg, natomiast najniższe suki nawet ok. 25 kg. Włos jest krótki bez podszerstka. Akceptowane są psy o umaszczeniu czarnym, czekoladowym, rudym, pręgowanym, merle. Wszystkie te barwy mogą występować z białym, ale pamiętać należy, że kolor biały nie może stanowić więcej niż 70% powierzchni ciała. Oczy mogą mieć dowolny kolor, powinny być zaokrąglone i umiarkowanie rozstawione.
To psy aktywne, energiczne, pewne siebie. Są nieufne wobec obcych. Zachowują pewna dozę niezależności, ale dobrze sprawdzają się w sporcie. Mają zarówno instynkt pasterski (raczej do bydła niż owiec i drobiu) jak i bardzo silny instynkt łowiecki. Wobec obcych psów i innych zwierząt mogą być agresywne. Nie poleca się utrzymywania ze sobą dwóch samców tej rasy. Psy z Luizjany wymagają raczej doświadczonego przewodnika. Osoba, która nie układała wcześniej psa, może sobie z nim nie poradzić.
Należy wykonywać testy w kierunku głuchoty u psów, u których występuje duża ilość białego koloru w szacie. Nie wolno krzyżować ze sobą dwóch psów o umaszczeniu merle, taki miot może być ślepy. Catahoulom należy prześwietlać zarówno biodra jak i łokcie, a do hodowli przeznaczać tylko psy wolne od dysplazji.
Ze względu na rodzaj włosa, nie poleca się trzymania psów tej rasy na zewnątrz w naszych warunkach atmosferycznych. Latem doskonale sobie poradzą, ale już wiosenne i jesienne noce będą dla nich zbyt zimne. Powinny przebywać w ogrzewanych pomieszczeniach.
(BKJ)