Coursing i wyścigi torowe

Coursing to sport kynologiczny, który polega na pościgu przynęty. Powstał jako próba pracy dla chartów, jednak obecnie jest uprawiany przez psy wielu ras.

Dla chartów (wszystkich) stanowi próbę pracy. Mniejsze charty (włoskie i whippety) mogą być im poddawane już w wieku 15 miesięcy, pozostałe w wieku minimum 18 miesięcy.

Psy mogą startować w coursingu parami lub w większych grupach, zazwyczaj mają założony kaganiec, który w przypadku większości ras chroni bardziej przynętę przed zniszczeniem niż innych uczestników wyścigu, ale np. w konkurencji terierów jest też zabezpieczeniem dla współzawodniczących psów.
Coursing w różnych odmianach (także torowych, nazywanych racing) cieszy się popularnością w wielu krajach. W Stanach Zjednoczonych organizowane są wyścigi małych terierów, które startują z maszyny startowej i gonią ogon przyczepiony do linki maszyny (tzw. lure machine).

Wyścigi terierów w USA

Coursing odbywa się w terenie o różnym kształcie, a na trasie biegu mogą znajdować się różne przeszkody. To wymaga od psów posiadania różnych umiejętności. W wyścigach torowych liczy się przede wszystkim szybkość. Coursing zatem bardziej przypomina zadania stawiane przed chartem na polowaniach – rzadko kiedy odbywały się one na płaskim terenie a droga jaką pies miał pokonać do zająca była raczej kręta.

Obecnie poza Hiszpanią i Rosją zabronione jest polowanie z chartami na zające. Zwolennicy takiej rozrywki z Andaluzji wskazują na fakt, że organizowanie tam polowań na szaraki nie wpłynęło źle na liczebność ich stad, poprawiło natomiast jakościowo występujące tam zające. Osobniki, które nie straciły życia w polowaniach są małe, zwinne i szybkie a swojemu potomstwu przekazują najlepsze cechy.

(BKJ)