wróć... Calupoh – wilczak z Meksyku
W Polsce znane są dwie rasy, które pochodzą od wilków i owczarków: Wilczak Czechosłowacki i holenderski Saarlooswolfhond. Tymczasem w Meksyku żyje rasa, która została odtworzona i uznana później niż te europejskie, ale jej przodkowie mogli żyć już nawet 1700 lat temu. To Calupoh. Nazwa pochodzi od słów canis – pies i lupus – wilk, dodano jej końcówkę typową dla rodzimych języków z terenów dzisiejszego Meksyku.
Naukowcy badający szczątki zwierząt na Południu Ameryki Północnej przyjrzeli się kościom psowatych, żyjących na tych terenach od III do XVI wieku naszej ery. Odkryli, że nie są to kości wilka, a zatem musiały należeć do psa. Dokładniejsze badania wykazały, że był to pies posiadający bardzo wiele cech wilczych. Wielu badaczy sugerowało wprost, że była to hybryda. Zastanawiano się jak doszło do jej powstania. Czy duży był w nim udział człowieka? Można jedynie stawiać hipotezy. Jedna z nich zakłada, że dawna hybryda z Meksyku została stworzona aby zastąpić wilka podczas religijnych obrzędów Indian, których wiele plemion zamieszkiwało w tamtym czasie Południe kontynentu.
W latach 90-tych XX wieku uruchomiono program, który miał na celu odtworzenie dawnej hybrydy, wyrównanie jej w typie i stworzenie nowej rasy. Duży udział w tym projekcie miał meksykański polityk, filantrop i milioner Jorge Hank Rohn. Od razu wyjaśnijmy czym różni się stworzenie rasy z wilka i psa od wydawania na świat hybryd. Program zakładał wieloletnią pracę nad rasą tak by można było krzyżować psy rasy Calupoh między sobą.
Rozpoczęto od krzyżowania wilków z Owczarkami Niemieckimi i Szwajcarskimi. Nie są w tych zapiskach wspomniane Owczarki Belgijskie, ale nie da się ukryć, że wielu przedstawicieli meksykańskiej rasy przypomina nieco odmianę Groenendael, inne King Shepherd czyli potężne Owczarki Niemieckie z USA, a jeszcze inne Owczarka Staroniemieckiego. Meksykański Kennel Club (Federación Canófila Mexicana) uznał rasę w 1999 roku.
Wzorzec zakłada, że ma być to pies mocnej budowy wyglądem przypominającym amerykańskiego wilka. Samce muszą być wyraźnie większe od suk. (Suki powinny mieć ok. 60 cm w kłębie, psy od 62 do 75 cm). Ruch tych psów musi być typowy dla ras pierwotnych, a przy tym obserwujący nie powinien mieć wątpliwości, że pies będzie w stanie przemierzyć znaczne odległości. Umaszczenie powinno być czarne lub wilczaste z dopuszczalnymi niewielkimi białymi znaczeniami, ale tylko na piersi i kończynach. Zdarzają się psy o umaszczeniu białym lub płowym, ale nie są to cechy pożądane.
Calupoh powinien być psem o zrównoważonym charakterze, łatwym do prowadzenia, zdolnym do wykonywania niemal każdej aktywności właściwej dla psów. Wobec swoich opiekunów i rodziny powinien wykazywać cechy przywiązania, lojalności, a w żadnym wypadku agresji. Wobec obcych może być nieufny i nie jest uważane za wadę jeśli będzie zachowawczy wobec nieznanej sobie osoby, która do niego podejdzie.
(BKJ)